Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Náměstí 9. května, Velké Pavlovice
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny zbudowano w stylu barokowym. Świątynię wznoszono w latach 1670–80 na polecenie właściciela dóbr velkopavlovickich i hodonínskich, hrabiego Fryderyka Oppersdorfa. Kościół pierwotnie nie posiadał wieży. W okresie późniejszym dobudowano mniejszą drewnianą wieżę, a dopiero w roku 1883 dostawiono wieżę o wysokości 35 m, którą możemy obecnie oglądać. Zawieszono także dzwony. Nad wejściem do kościoła widnieje do dziś relief hrabiów Oppersdorfów. Obraz ołtarzowy Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny jest kopią obrazu słynnego włoskiego mistrza Domenichina. Sklepienie kościoła spoczywa na ośmiu filarach. W bezpośrednim sąsiedztwie świątyni znajduje się neorenesansowy cmentarz. Świątynia jest własnością Kościoła rzymskokatolickiego.
Do wojny trzydziestoletniej, przed bitwą pod Białą Górą, w tym miejscu stał kościół gotycki pod wezwaniem św. Katarzyny. Ten jednak na początku wojny trzydziestoletniej, w roku 1623, został całkowicie zniszczony. Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny wzniesiono na tym samym planie jak, około dwie trzecie mniejszy, spustoszony kościół św. Katarzyny.
Pierwsza wzmianka o istnieniu kościoła pochodzi z 1355 roku. Nasuwa się więc wniosek, że w tym czasie musiała także istnieć plebania. Ponieważ w XVI wieku Pavlovice znajdowały się w rękach rodu panów z Lipé, którzy katolikami nie byli, przedstawiciele Jednoty braci czeskich zbudowali tu swój zbór, który poświęcono w 1581 roku. Nowy zbór postawiono natomiast w 1592 r. W 1545 roku osiedlili się tutaj również nowochrzczeńcy, oni jednak bardzo szybko wieś opuścili. Już na początku wojny trzydziestoletniej plebania opustoszała, a administracja parafii znajdowała się w Podivínie. Dopiero w 1686 roku plebanię odnowiono i przysłano księdza katolickiego. Niekatolicy utrzymali się tutaj stosunkowo długo, ponieważ istnieją informacje o tym, że Fryderyk Oppersdorf, w którego posiadanie przeszły Pavlovice w 1676 roku, wydalił stąd jeszcze resztę niekatolików. Współcześnie parafia należy do dekanatu klobouckiego.
Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, któremu Velkopavlovicki kościół jest poświęcony, jest od dawien dawna obchodzone 15 sierpnia. Ten dzień był jednym z głównych i jednocześnie najstarszych świąt kultu maryjnego, obchodzonych już w IV wieku w Rzymie, Konstantynopolu, a nawet w Kościele armeńskim. W tym dniu święcono w kościele zioła, owoce i nasiona (dlatego także święto Matki Boskiej Zielnej, w tradycji czeskiej Matki Boskiej Korzennej ), którym w medycynie ludowej przypisywano magiczną moc. Święcenie kwiatów podczas liturgii miało miejsce już w IX oraz X wieku i zapewne związane było z dawnym świętem płodów.
Rzeźba św. Jana z Nepomuku
Náměstí 9. května, Velké Pavlovice
Rzeźba św. Jana z Nepomuku jest datowana na rok 1786. Usytuowano ją przed miejscowym kościołem, po lewej stronie od wejścia.
Jan Nepomucen zgodnie z legendą stał się patronem bezpiecznego podróżowania i szczęśliwego powrotu. Jest też patronem Czech, księży i spowiedników, mostów, żeglarzy, flisaków i młynarzy. Chronił przed pomówieniami i powodziami. Życie Nepomucena miało wiele wspólnego z tym żywiołem. Święty Jan Nepomucen pochodził z Nepomuku, gdzie się urodził około 1345 roku i został ochrzczony we wczesnogotyckim kościele św. Jakuba. Ten kościół kilka razy ogarniał pożar, ale mimo to nigdy nie spłonął. Jak gdyby ktoś go chronił. Jan Nepomucen, po odmówieniu ujawnienia tajemnicy spowiedzi, został poddany ciężkim torturom, a jego martwe ciało dnia 20 marca 1393 roku wrzucono do Wełtawy. Na tym miejscu na moście Karola stoi rzeźba św. Jana Nepomucena. Velkopavlovicka rzeźba stała pierwotnie u skrzyżowania dróg Velké Pavlovice – Bořetice, również w pobliżu zbiornika wodnego. Na tym skrzyżowaniu znajduje się barokowy pałac Habsburgów (współcześnie Moravská Agra, a. s.), który był otoczony kilkoma stawami. Pod nimi płynął i do dnia dzisiejszego płynie potok Trkmanka. W trakcie budowy zakładów winiarskich rzeźbę w 1947 roku przeniesiono przed kościół.
Rzeźba Piety
Náměstí 9. května, Velké Pavlovice
Rzeźba Piety jest datowana na rok 1762. Możemy ją oglądać przed kościołem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, po prawej stronie od wejścia. Przedstawia Matkę Boską, rozpaczającą nad ciałem Chrystusa złożonym jej na kolanach po ukrzyżowaniu.
Neorenesansowy cmentarz
Náměstí 9. května, Velké Pavlovice
Obok barokowego kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny znajduje się neorenesansowy cmentarz, udokumentowany w roku 1594. Na uwagę zasługuje interesująca brama cmentarna, rotunda z 1590 roku i cztery narożne kaplice w kształcie rotund. Na tym cmentarzu chowa się zmarłych do dnia dzisiejszego.
Rzeźba św. Floriana
Náměstí 9. května, Velké Pavlovice
Rzeźba św. Floriana stoi obecnie między remizą strażacką a siedzibą Velkopavlovickiej Straży Pożarnej, obok cmentarza przy drodze prowadzącej na rynek (náměstí 9. května). Nie było tak jednak zawsze. Rzeźbę przeniesiono z ul. Hlavní, gdzie pierwotnie stała od momentu powstania w roku 1899 naprzeciwko plebanii.
Św. Florian żył na przełomie III i IV wieku, był oficerem rzymskiego wojska w Cetii. Jako gorliwy chrześcijanin pośpieszył do Lauriacum, by nieść nadzieję i otuchę tym, którzy byli więzieni z powodu wiary. Namiestnik starał się go zmusić do wyrzeczenia się wiary chrześcijańskiej. Kiedy nie przyniosło to rezultatu, kazał poddać go torturom. Wreszcie uwiązawszy mu kamień u szyi zrzucono go z mostu do rzeki Anizy.
Św. Florian jest patronem strażaków, kominiarzy i murarzy. Jest przedstawiany jako oficer w zbroi z mieczem i chorągwią, w ręku zazwyczaj trzyma naczynie z wodą, którą gasi płonący u jego stóp kościół. W dniu jego święta nie można było rozniecać ognia i nosić wody, w innym wypadku gospodarstwo mogłoby spotkać nieszczęście.
Ratusz Miejski
Náměstí 9. května 40, 691 06 Velké Pavlovice
Nowo zrekonstruowany Ratusz Miejski w Velkich Pavlovicach wraz ze swym otoczeniem jest ozdobą nie tylko rynku (Náměstí 9. května), ale także całego miasta. Przed nowoczesnym ratuszem znajdziemy fontannę i ławki, gdzie można przyjemnie spędzić czas i odpocząć.
Spichlerz kontrybucyjny
ul. Dlouhá, Velké Pavlovice
Największą budowlą historyczną w mieście jest spichlerz kontrybucyjny. Zbudowano go w latach 1770 - 80 i służył on jako spichlerz kontrybucyjny dla całego majątku Velké Pavlovice (aż po Krumvíř). Ten pięciopiętrowy budynek mógł pomieścić od 12.000 do 14.000 miarek zboża (około 250 wagonów). Na parterze była tłoczarnia. Spichlerze kontrybucyjne budowano za rządów cesarza Józefa II. Gromadzono w nich wspólne zapasy zboża (kontrybucja), pochodzące od wszystkich poddanych na wypadek nieurodzaju. W 1993 roku spichlerz spłonął i budynek pokryto nowym dachem.
Współcześnie spichlerz objęto przygotowywanym projektem Centra Morawskiego Winiarstwa. W ramach tego projektu ma być w budynku spichlerza zbudowany hotel, restauracja, sala kongresowa, winoteka i Centrum Informacji Turystycznej.
Spichlerz znajduje się po przeciwnej stronie dworca autobusowego.
Historyczne piwnice, tłoczarnie i prasy
ul. Stará, Ořechová, V údolí, Velké Pavlovice
Zabytki kulturalne i historyczne znajdujące się w państwowym rejestrze nieruchomych zabytków kultury - kataster Velké Pavlovice:
Tłoczarnia z zabytkową drewnianą prasą, budynek jest datowany na rok 1817 - ul. Stará 249/1.
Tłoczarnia znajdująca się przy ul. Údolní 322, zbudowana w stylu barokowym. Cały budynek ma charakter użytkowy. Zdobią go ludowe elementy architektoniczne. Na szczególną uwagę zasługuje jej szczytowa fasada z klasycystycznym sklepionym wejściem. Wewnątrz znajduje się zabytkowa drewniana prasa.
Dawny barokowy pałac
ul. Nádražní, Velké Pavlovice
Barokowy pałac jest obecnie siedzibą spółki. Znajdziemy go na skrzyżowaniu dróg Velké Pavlovice - Bořetice. Pierwotnie na miejscu pałacu stała późnorenesansowa twierdza, wybudowana w XVII wieku za czasów Zampachów z Potštějna. Po tym jak w 1762 roku Pavlovice przeszły w ręce Habsburgów (należały do nich do 1918 r.), została przebudowana na barokowy pałac, później zmodernizowany. Za pałacem rozciągały się rozległe ogrody i park z kilkoma stawami i piękną altaną. Park swym wyglądem i charakterem przypominał park w Lednicy, był jednak od niego mniejszy. Z pierwotnych stawów zachował się tylko jeden, wzdłuż drogi prowadzącej w stronę ul. Nádražní. Na miejscu ogrodów i stawów znajdują się obecnie boiska do gry w piłkę nożną i korty tenisowe.
Ważną datą w historii pałacu był 16 lipca 1866 r. W tym dniu zgromadziło się tu około 400 żołnierzy jazdy i piechoty. Był to sztab generalny I Armii Pruskiej ze wszystkimi oficerami, urzędami, kasą wojenną. Przybyło ponad 60 oficerów, generałów i osobiście pruski następca tronu książę Fryderyk Karel z rodu Hohenzollernów - dowódca armii. Wojsko rozłożyło się między okoliczne gminy i majątki ziemskie. Najwyżsi oficerowie zostali zakwaterowani w pałacu w Velkich Pavlovicach. Zostali tu podjęci z najwyższymi honorami.
Staw pałacowy
ul. Nádražní, Velké Pavlovice
Za velkopavlovickim barokowym pałacem znajdowały się rozległe ogrody i park z kilkoma stawami i piękną altaną. Park swym wyglądem i charakterem przypominał park w Lednicy, był jednak od niego mniejszy. Z pierwotnych stawów zachował się tylko jeden, wzdłuż drogi prowadzącej w stronę ul. Nádražní. Na miejscu dawnych ogrodów i stawów znajdują się obecnie boiska do gry w piłkę nożną i korty tenisowe.
Kapliczka św. Rozalii
ul. Nádražní, Velké Pavlovice
Kapliczka św. Rozalii jest usytuowana obok bocznicy kolejowej przy ul. Nádražní, po lewej stronie drogi prowadzącej w kierunku gminy Velké Bílovice i Rakvice.
Święta Rozalia urodziła się pod koniec III wieku w Nikodemii w rodzinie bogatego kupca. Jej ojciec nienawidził chrześcijan i chciał Rozalię przed nimi uchronić. Dlatego polecił wybudować wieżę, w której córkę uwięził. Właśnie z tą wieżą św. Rozalia jest najczęściej przedstawiana w ikonografii. Jeden ze służących był chrześcijaninem, on nawrócił Rozalię na wiarę chrześcijańską i podarował jej krzyż. Ojciec znalazł u Rozalii krzyż i postanowił zmusić ją do wyrzeczenia się wiary. Kiedy jednak ani prośby, ani groźby nie skutkowały, zaprowadził Rozalię do sędziego. Mękę św. Rozalii widziała kobieta o imieniu Juliana, ze współczuciem podeszła do sędziego i wyznała, że jest chrześcijanką. W tym momencie rany Rozalii zagoiły się. Rozalia była dalej razem z Julianą poddawana okrutnym torturom. Ostatecznie została skazana na śmierć przez ścięcie mieczem. Poniosła śmierć z rąk swego ojca. Św. Rozalia jest symbolem wiary i czystości.
Kapliczka św. Antoniego z Padwy
Za miastem - kierunek Bořetice, Velké Pavlovice
Dla Velkich Pavlovic charakterystyczna jest duża liczba krzyży i mniejszych budowli architektury ludowej. Do najbardziej znanych należy właśnie ta kapliczka św. Antoniego z Padwy, znajdująca się za Velkimi Pavlovicami w kierunku gminy Bořetice, po prawej stronie drogi.
Św. Antoni z Padwy był zakonnikiem i doktorem Kościoła. Zasłynął jako misjonarz we Włoszech. Głosił Słowo Boże na polach i rynkach (fakt ten wyjaśnia to, dlaczego kapliczka stoi pośrodku pola), gdzie jego porywających nawoływań do życia zgodnie z zasadami chrześcijańskimi słuchały tysiące wiernych. Antoni miał problemy zdrowotne i ciężko znosił trudy związane z działalnością misyjną. Zmarł 13 czerwca 1231 roku w wieku zaledwie 31 lat. |